بهارستان آنلاین – استاد سعید رضاخان (پدر معنوی نقاشی پشت شیشه) برای رواج این هنر زحمت زیادی کشیده است و به تبع آن در این راه هزینه فراوانی پرداخته است. از جمله کارهای او بحث آموزش در نقاشی پشت شیشه و ترویج این هنر بوسیله کارگاه های آموزشی است.
بهارستان آنلاین با این هنرمند نقاش به گفت و گو پرداخته است که در ادامه می خوانید:
وضعیت آموزش در نقاشی پشت شیشه چگونه است ؟
از نظر کلاس های آموزشی ،تغییرات بسیاری رخ داده است. تا همین پنج سال پیش در کل ایران فقط دو نفر بودند که کلاس داشتند و تدریس می کردند اما امروز تعداد این کلاس ها امروز زیاد شده است و ما در شهرستانها هم کلتس های مختلفی را می بینیم که برگزار می شوند. از نظر سطح کیفیت و آموزش هم به موقعیت خوبی رسیده ایم. آموزش در آن دو کلاسی که پیشتر وجود داشت بصورت سنتی بود و در آنها شیوه های قدیمی آموزش داده می شد اما امروز تنوع بسیار بالاتر است و هنر آموز اختیار بسیاری دارد.
وضعیت آموزش در گروه شما چگونه است ؟
در نقاط گوناگون کشور کلاس های زیادی برگزاری می شود و دوستان ما در این زمینه زمان لازم را می گذارند. در تهران هم سرکار خانم نوشین طاهران پور این کار را انجام می دهد. خانم سلمانی نژاد هم در سطح مدارس فعالیت هایی را دارد. نگارخانه هنردستان در بابل برنامه ریزی دقیقی برای آموزش نقاشی پشت شیشه انجام داده است. در قزوین هم یک دوره کلاس برای آموزش نقاشی پشت شیشه توسط خانم اذانگو راه افتاده است. سمنان و رشت هم به همین صورت است. در گرگان و خوی نیز فعالیت هایی می شود و هنرمندان بسیار خوبی در آن دو شهر داریم.
شما در ارتباط با نقاشی پشت شیشه چند نفر را آموزش داده اید؟
من کلاس آموزشی خاصی ندارم و بیشتر با برگزاری کارگاه های آموزشی در نقاط مختلف سعی می کنم افراد را بصورت کلی با این هنر آشنا کنم. واقعیت این است که اعتقاد دارم افراد بصورت ذاتی با هنر آشنا هستند ولی متاسفانه افکار کلیشه ای باعث می شود تا از اصل خود دور شوند و برای خوش آمد دیگران کار کنند. همین موضوع دلیلی می شود تا آزادانه نقاشی نکشند.من در کارگاه های آموزشی یا همان ورکشاپ ها سعی می کنم افراد را با اصول اولیه نقاشی پشت شیشه آشنا کنم و به هرکسی بگویم که خودش باشد. پس می بینید که به کسی آموزش خاصی نداده ام.
چرا به افراد در شکل و شمایل ورکشاپ آموزش نقاشی پشت شیشه می دهید؟
چون زمان افراد بسیار کم است. زندگی ها در مقایسه با ۲۰ سال پیش بسیار تغییر کرده است. بسیاری از اطرافیان را می بینم که شکایت دارند. شکایت از اینکه مرتب می دوند ولی به هیچ کاری نمی رسند. حالا چنین شخصی را می خواهید بیاورید و در کلاس بنشانید. معلوم است که نمی شود. از طرفی خودم هم فعالیتم بسیار بالا است .نمی توانم زمان زیادی را برای برگزاری کلاس نقاشی پشت شیشه بگذارم. یعنی فشردگی کاری به من چنین اجازه ای را نمی دهد.
ولی هر هفته در کارگاه شما ورکشاپ گذاشته می شود و هنرمندان نقاشی پشت شیشه در آنجا جمع می شوند. چرا این کارگاه های آموزشی را بصورت یک کلاس هدفمند برگزار نمی کنید؟
از این نظر حق باشماست. البته این را هم بگویم که این مجموعه کارگاه های آموزشی بصورت یک کلاس داعمی در آمده اند و تعدادی از هنرمندان و نقاشان پشت شیشه هستند که هر هفته در کارگاهم حاضر می شوند. مدیریت برنامه ها هم با استاد طاهران پور است و من خودم در آنجا شنونده هستم. ایشان مدت زیادی است که به من دیگر دوستان لطف می کنند و در چهارچوب یک برنامه مدون کار آموزشی انجام می دهند.
آیا در موزه نقاشی پشت شیشه هم کلاس هایی از این دست برگزار می شود ؟
خیر. تا آنجا که اطلاع دارم موزه نقاشی پشت شیشه تعطیل است و در این مدت کار خاصی در آنجا صورت نگرفته است. البته پیش از این هم کارها بصورت جسته گریخته بودند و موزه دارای یک تقویم کاری ثابت و منظم نبود.
آیا بهتر نیست که این چنین کلاس هایی در ارتباط با نقاشی پشت شیشه در موزه برگزار شوند؟
بطور یقین خیلی خوب است. به هر حال موزه، خانه هنرمندان نقاشی پشت شیشه است و جایگاه خاصی دارد اما تعمیرات در آنجا باعث شده است تا نزدیک به یک سال موزه تعطیل شود و همین امر باعث می شود تا برنامه ریزی دقیقی صورت نگیرد. با این حال مدیر موزه جناب آقای مهدی کارخانی در یک سال گذشته سعی کرده است در حد امکان فعالیت داشته باشد. برگزاری یک نمایشگاه گروهی و یک نمایشگاه انفرادی و همچنین برگزاری تعدادی ورکشاپ در تعطیلات نوروزی برای یک موزه تعطیل قابل تقدیر است. با این وجود کار بیشتری نمی شود انجام داد. در ضمن موزه مدتی هم درگیر مسایل حاشیه ای شد و با گذشت زمان اندک مخاطبانی را هم که داشت از دست داد. حالا با این شرایط چطور می تواند یک برنامه دقیق داشته باشد؟
آیا مسیر فعلی نقاشی پشت شیشه خوب است؟
همانطور که گفتم در حال حاضر در گوشه و کنار، کلاس های گوناگونی برگزار می شوند. تنوع در شیوه آموزش نیز بسیار قابل توجه است. به هر حال سلیقه ها متفاوت هستند و هرکس طبق شرایطخودش کار می کند چه در آموزش دادن و چه در آموزش دیدن. با این حال می شود بحث را بصورت هدفمند به هنرجوها ارایه داد.
جالب است که شما به شهرستانها می روید و ورکشاپ برگزار می کنید.
این چند سال که پی گیر نقاشی پشت شیشه بودم؛ با دوستان زیادی در شهرستانهای مختلف آشنا شدم. افرادی که خودشان آموزشگاه و یا کلاس هایی دارند. من هم گاهی بصورت خانوادگی به برخی شهرها سفر می کنم و به دوستان می گویم تا زمینه های برگزاری ورکشاپ را فراهم آورند. حقیقت ماجرا این است. یعنی همراه خانواده به یک سفر چند منظوره می رویم.
چرا این همه بر روی آموزش و برگزاری ورکشاپ تاکید دارید؟
یکی از راه های معرفی این هنر برگزاری ورکشاپ و آموزش است. زمانی که شما سادگی و در عین حال گستردگی نقاشی پشت شیشه را به عنوان یک تکنیک به مخاطب خود ارایه می دهید؛ افراد نسبت به آن جذب می شوند. با زیاد شدن فعالان این رشته، زمینه های پیشرفت نیز فراهم می شود. زیرا رقابت ایجاد می شود. دیدگاه های گوناگون بوجود می آید.شیوه های تازه در اجرا ایجاد می شوند. اینها همه پیشرفت هستند. متاسفانه چند سال پیش دوستانی را می دیدم که افراد را از این هنر دور نگه می داشتند و این هنر را بسیار سخت و خاص نشان می دادند. به نظر می رسید که این افراد به دنبال ایجاد یک حاشیه امن برای خودشان بودند تا بصورت افرادی مطرح در این زمینه باقی بمانند. این عزیزان متوجه نبودند که برای معرفی خودشان بهترین گزینه گسترش نقاشی پشت شیشه است.
آیا برگزاری ورکشاپ ،سود مالی هم برای شما داشته است ؟
من در این کار به دنبال سود مالی نبودم و نیستم. دیگر دوستانی هم که در گروه ما ورکشاپ برگزار می کنند به دنبال سود مالی نیستند.
پس هزینه ها چگونه تامین می شوند؟
بیشتر بچه های گروه شاغل هستند. به همین دلیل هیچ کدام چشم داشت مالی به این قضیه ندارند. حتی دوستانی را داریم که بیش از حد انتظار در این زمینه هزینه می کنند و ورکشاپ ها را پیش می برند.
آینده نقاشی پشت شیشه را چگونه می بینید؟
در این چند سال یک موج بسیار خوب راه افتاد و گوش افراد را با نام نقاشی پشت شیشه آشنا کرد. پایان نامه هایی هم در این رابطه نوشته شدند و این در حالی بود که منبع چندانی وجود نداشت. ما نتیجه فعالیت ها را تا پنج سال دیگر می بینیم. فقط باید کمی برنامه ریزی کنیم و برای بازاریابی تولیدات در رابطه با این هنر فعالیت کنیم. اگر بازار این هنر تضمین شود؛ آینده این هنر هم تضمین می شود.
از اینکه وقت خود را به ما دادید سپاسگذارم.
من هم از شما و خوانندگانتان کمال سپاسگذاری را دارم.
انتهای پیام / 523
